پایگاه مقاومت بسیج خواهران ثاراللّه

اگر واقع‌بینی و عقلانیت به این است که تا ضرر دیدی کوتاه بیایی، نتیجه‌اش این می‌شود که جهاد می‌شود یک طنز بزرگ!
جواب دیگری هم من عرض بکنم، واقع‌بینی یعنی چی؟ یعنی شما محدودیت‌ها را ببینی کوتاه بیایی؟ پس جهاد چی می‌شود؟ شهادت چی می‌شود؟ ایثار چی می‌شود؟ از خودگذشتگی چی می‌شود؟ اگر واقع‌بینی و عقلانیت به این است که تا ضرر دیدی کوتاه بیایی می‌دانی نتیجه‌اش این می‌شود که جهاد می‌شود یک طنز بزرگ، پس جهاد کِی واجب است؟ جانفشانی در راه خدا کِی واجب است؟ شما می‌گویی در مقابل دشمنی کردن این دشمنی که دارد می‌میرد کوتاه بیا. (برنگردم به آن حرف سابق، دشمنی که دارد می‌بیند تو با امکانات کمتر تا حالا پیروز شدی، برنگردم به حرف سابق که آدم جوش می‌خورَد نمی‌تواند هِی بهش اشاره نکند.)
اگر شما می‌گویید وقتی محدودیت ایجاد شد، آدم باید کوتاه بیاید، پس کِی جهاد کند؟ کِی شهید بشویم در راه خدا؟ این‌جوری بخواهی حساب کنی جهاد می‌شود یک طنز، می‌دانی آن‌وقت جهاد کِی می‌شود؟ هر موقع دشمن اعلام کرد بیا ما را بزن ما آماده هستیم کتک بخوریم از تو، آن‌موقع جهاد واجب می‌شود. لابد جهاد این‌جوری می‌شود دیگر!
آیا شهادت مال وقتی است که بگوید: تو مطمئن باش من تو را نمی‌کشم، فقط تو مرا می‌کشی پس حالا بیا بجنگیم با هم؟ بعد می‌گوییم: خب الان واقع‌بینی می‌گوید که حالا می‌توانی بجنگی، دشمن همۀ اسلحه‌‌هایش را تسلیم شما کرد گفت: «بفرمایید، به جای اینکه من این همه اسلحه داشته باشم، شما اسلحه داشته باشد» بگوید خب واقع‌بینی‌ات این است که موشک‌ها را شمردیم خب حالا برویم بزنیم، خیلی مضحک می‌شود!
مرض واقع‌بینی در قرآن: فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ ... یَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِیبَنَا دَآئِرَةٌ
اینهایی که دم از واقع‌بینی می‌زنند، کاش واقع‌بین بودند، کاش بهره‌ای از واقع‌بینی داشتند، منتها خداوند متعال اولاً بنده عرض کردم بیماری، این کلمۀ بیماری را در قرآن کریم برای گروهی از این تیپ افراد آمده برایتان بخوانم، خداوند متعال به اینها این‌جوری می‌فرماید که اینها دچار بیماری هستند، «فَتَرَى الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِم مَّرَضٌ» پیامبر من! می‌بینی کسانی که در قلب‌شان مرض هستند «یُسَارِعُونَ فِیهِمْ» اینها یک سرعتی دارند، میلی دارند به جهت کفّار، اصلاً ول‌شان کنی آن‌طرفی غش می‌کنند، «یَقُولُونَ نَخْشَى أَن تُصِیبَنَا دَآئِرَةٌ» بعد حرف واقع‌بینانه می‌زنند به قول خودشان، می‌گویند ما می‌ترسیم بالاخره یک ضرری بهمان برسد، باید کوتاه بیاییم، مبادا به ما صدمه‌ای بخورَد.

سخنرانی استاد علیرضا پناهیان شب عاشورا ۱۳۹۱/۰۹/۰۴ در محضر رهبر انقلاب حضرت آیت الله امام خامنه ای
متن کامل و صوت : panahian.ir

نقل تاریخ از منابع قدیمی این‌طور است، این نقل معتبر است، ۶۰۰، ۷۰۰ نفر در راه فرار می‌کردند، جرأت نمی‌کردند به سپاه عبید الله بروند، می‌ترسیدند از این‌که با امام روبه‌رو شوند، نسبت به امام حُب داشتند. امّا این‌قدر هم مرد نبودند که بیایند به امام کمک کنند. تاریخ می‌گوید در بلندی‌های اطراف محلّ نزاع دست به دعا برداشته بودند خدایا حسین را یاری کن. بلا تشبیه مثل من که می‌گویم «اللَّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج»...کسی هست از حرم پیغمبر دفاع کند؟

...

گفت: نامرد مگر نمی‌بینی… گفت: گریه می‌کنم چون از اهل بیت پیغمبر هستی. گفت: چرا این کار را انجام می‌دهی؟ گفت: من انجام ندهم یک نفر دیگر می‌بَرد. این‌قدر حرام برای او جذّابیت دارد. یکی هم همین است که یک حجّت خدا را وسط میدان کربلا آوردند، باز هم متوجّه نشدند، باز هم نفهمیدند. یعنی اگر فطرت او کار می‌کرد، به اضافه دل او جایی گیر نبود، آدمی که دل او یک جایی گیر است خود را به نفهمی می‌زند. وگرنه این‌ها دیدند «لَمَّا ثَارَ الحُسَین فَرداً وَحیداً» تنها شد ...

صوت و متن کامل: hkashani.com

. . . گفته‌اند یک سوزن به خود بزنید، بعد یک جوال دوز به مردم، صد رحمت به مردم کوفه! اصلاً نمی‌خواهیم مردم کوفه را تبرئه کنیم یا بگوییم خوب بودند، ولی چیزی که مشهور می‌گوید با واقعیّت فاصله دارد. حداقل ۷۰ یا ۸۰ نفر، همه‌ی شهدای کربلا، همه به جز غلام‌ها که ۱۳ نفر ایرانی‌ هستند، غلام ایرانی‌ هستند، یک ایرانی آزاد در کربلا کشته نشد. اگر فرصت شد و توفیق شد عرض می‌کنم چرا. سه نفر بصری. همگی کوفی هستند، هر چه در کربلا کشته شدند کوفی هستند. خدا پدر کوفی‌ها را بیامرزد! کوفه با آن چیزی که ما فکر می‌کنیم خیلی فاصله دارد.
تحلیل درست وقایع و کسب آمادگی
حالا چه می‌شود؟ کوفی‌ها خوب. می‌خواهم عرض کنم برای کوفی‌ها یک اتّفاقی افتاد، ۶۰ یا ۷۰ درصد این‌ها در برابر یک امامی یا شیعه بودند یا محبّ بودند. نسبت به یک امامی به دلائلی کم کاری کردند، یک فاجعه رخ داد. وظیفه‌ی یک نفر مثل من این است که اوّل هر یک از این داستان‌ها ببینم اگر من در چنین شرایطی بودم چه می‌کردم. برای بزرگ‌ترهای ما یک جنگ رخ داد، یک عدّه‌ی کمی در حقّانیت، حق و باطل بودن جنگ هشت ساله شک داشتند، آن‌ها نه. بقیّه‌، آن‌ها که هیچ عذری نداشتند، هیچ وظیفه‌ی مهمتری نداشتند، نرفتند دفاع کنند. به کسی نمی‌خواهیم جسارت کنیم، قرار نیست به کسی برچسب بزنیم، هدف عبرت‌گیری است. آن‌ها باید فکر کنند چه شد توفیق نداشتند و بعضی‌ توفیق داشتند؟ برای ما چطور؟ ما یقین داریم که امام زمان (سلام الله علیه) ظهور می‌کند. کسی هست که غیر از این بگوید؟ همه یقین دارند. هیچ کس هم ضمانت نداده که امام زمان (سلام الله علیه) در دوران ما نمی‌آید. ممکن است فردا بیاید.
مردم کوفه یک خبر واحدی شنیدند، نه فیلم آن را دیدند و نه قطعی بود، گفتند امام حسین (علیه السّلام) از مکّه راه افتاده است. یک خبر بود، یک شایعه بود که به وقوع پیوست. شما یک عمر می‌گویید ما اهل کوفه نیستیم. ما چه هستیم؟ آماده‌ هستیم؟ یا اگر امام زمان (علیه السّلام) بیاید باید شش ماه کلاس برویم، یک دوره عقاید بگذرانیم، سه ماه آموزشی برویم، بگوییم آقا کمی صبر کنید ما آماده نیستیم؟ چه چیزهایی باعث می‌شود که عملاً من می‌گویم امام زمان (علیه السّلام) فردا نمی‌آید؟ چون اگر بگویم امام زمان (علیه السّلام) فردا می‌آید باید آماده باشم. منتظر آماده است. دیدید مهمان دارید شام دعوت می‌کنید، افطاری دعوت می‌کنید، مدام پنجره را نگاه می‌کنید، آماده‌ هستید، غذا آماده است. امّا اگر بگویند ۱۰ درصد مهمان دارید طور دیگری هستید.
من نسبت به ظهور امام زمان (علیه السّلام) چقدر آماده‌ هستم؟ آیا من را برای تبلیغات جنگ خود استفاده می‌کند یا نه؟ سرباز او می‌شوم؟ کیسه شن سنگر او می‌شوم؟ چه کاره می‌شوم؟ می‌شوم یا نمی‌شوم؟ قرآن هم برای این راهکار دارد، عرض می‌کنم راهکاری که قرآن داده است چیست. برای این‌که امام زمان (علیه الصّلاه و السّلام) روی ما حساب کند قرآن فرموده است. پس نمی‌خواهیم داستان بخوانیم، مردم کوفه را باید بازشناسی کرد، چه شد این‌ها نیامدند؟ بعد من ببینم چه جاهایی پای آن‌ها لغزید، اشتباه رفتند، در مسیر دست انداز داشتند، نکند آن‌ها برای من هم باشد؟
خدا می‌‌داند من برای خود تصوّر می‌کنم همه‌ی آن عواملی که مردم کوفه را بازداشت من را هم بازداشته است. حالا آمدم بازگو کنم، روی ضبط صوت دارد حرف می‌زند. رنگ و بوی حرف‌های ما تاریخی است، ولی با این‌که نمی‌خواهیم اخلاقی حرف بزنیم قصد ما این است که هر کسی خود را جای آدم‌های این قصّه بگذارد، ببیند در این دو راهی‌ها چه می‌کرد؟ مسیر پر از دو راهی است. این مقدّمه‌ی اوّل، تمام شد.
فهم انسان نسبت به مسائل
مقدّمه‌ی دوم. آدمیزاد به چند صورت ممکن است اشتباه بفهمد. من چند مورد را عرض کنم و بعد بگویم مدّ نظر ما فعلاً کدام مورد است. گاهی طرف کلّاً نمی‌فهمد، ما به آن کار نداریم، می‌گویند ضریب هوشی پایینی دارند، یعنی بیولوژیکی است، اصلاً ژنتیکی است، ما به آن کار نداریم. معاذ الله گاهی انسان گناه می‌کند و باعث بدفهمی می‌شود. خیلی بحث مهمّی است، ولی مورد نظر من نیست.
ایجاد آگاهی با تقوا داشتن
لذا گاهی آدم اطاعت می‌کند و علم پیدا می‌کند، «اتَّقُوا اللَّهَ وَ یُعَلِّمُکُمُ اللَّه‏»،[۱] تقوا داشته باشد. «الْمُؤْمِنُ یَنْظُرُ بِنُورِ اللَّهِ»،[۲] مؤمن با نور خدا می‌بیند. «إِنْ تَتَّقُوا اللَّهَ یَجْعَلْ لَکُمْ فُرْقاناً»،[۳] اصلاً برای آن آیه داریم، تقوا داشته باشید فرقان پیدا می‌کنید، یعنی حقّ و باطل و درست و غلط را تشخیص می‌دهد. این هم خیلی بحث مهمّی است، بعید است بحث ما اجازه دهد به این بحث برسیم.
نفهمی عمدی
امثال من یک مدل کج فهمی و نفهمی دارند که عمدی است، یعنی می‌خواهد نفهمد، این خیلی خطرناک است. یعنی ۱۰ دقیقه او را به اتاق ببرید و در را ببندید که فکر کند، می‌فهمد که دارد اشتباه می‌کند، ولی عواملی باعث می‌شود بروز ندهد. تقریباً مشکل عمده‌ی مردم کوفه به نظر من حقیر این است. یکی یکی عرض می‌کنم تا ببینید.

چه می‌شود که انسان عمداً مثل من نفهمد؟ چه می‌شود؟ این را که دارم می‌گویم امسال در این تاریخ‌هایی که دارم عرض می‌کنم اتّفاق افتاده است . . . متن کامل به همراه صوت از اینجا
منبع: پایگاه رسمی حجت الاسلام حامد کاشانی | hkashani.com | سلسله جلسات با موضوع مردم کوفه

چگونه توقع داریم دشمن دست به ترور نزند؟!
 قرار باشد دانشمندان ما ترور شوند معنا ندارد در NPT بمانیم/ زمان انتقام را ما تعیین می‌کنیم
 رد پای نفوذی‌ها در ترور شهید فخری‌زاده

سخنرانی حضرت آیت الله امام خامنه ای در تاریخ ۱۳۷۷/۰۲/۱۸

در مباحث مربوط به عاشورا، سه بحثِ عمده وجود دارد:
 
یکی بحث علل و انگیزه‌های قیام امام حسین علیه‌السّلام است، که چرا امام حسین قیام کرد؛ یعنی تحلیل دینی و علمی و سیاسی این قیام. در این زمینه، ما قبلاً تفصیلاً عرایضی عرض کرده‌ایم؛ فضلا و بزرگان هم بحثهای خوبی کرده‌اند. امروز وارد آن بحث نمیشویم.
 
بحث دوم، بحث درسهای عاشوراست که یک بحث زنده و جاودانه و همیشگی است و مخصوص زمان معیّنی نیست. درس عاشورا، درس فداکاری و دینداری و شجاعت و مواسات و درس قیام للَّه و درس محبّت و عشق است. یکی از درسهای عاشورا، همین انقلاب عظیم و کبیری است که شما ملت ایران پشت سر حسین زمان و فرزند ابی‌عبداللَّه الحسین علیه‌السّلام انجام دادید. خود این، یکی از درسهای عاشورا بود. در این زمینه هم من امروز هیچ بحثی نمیکنم.
 
بحث سوم، درباره‌ی عبرتهای عاشوراست که چند سال قبل از این، ما این مسأله را مطرح کردیم که عاشورا غیر از درسها، عبرتهایی هم دارد. بحث عبرتهای عاشورا مخصوص زمانی است که اسلام حاکمیت داشته باشد. حداقل این است که بگوییم عمده این بحث، مخصوص به این زمان است؛ یعنی زمان ما و کشور ما، که عبرت بگیریم.
 
ما قضیه را این‌گونه طرح کردیم که چطور شد جامعه اسلامی به محوریّت پیامبر عظیم‌الشّأن، آن عشق مردم به او، آن ایمان عمیق مردم به او، آن جامعه سرتاپا حماسه و شور دینی و آن احکامی که بعداً مقداری درباره آن عرض خواهم کرد، همین جامعه ساخته و پرداخته، همان مردم، حتّی بعضی همان کسانی که دوره‌های نزدیک به پیامبر را دیده بودند، بعد از پنجاه سال کارشان به آن‌جا رسید که جمع شدند، فرزند همین پیامبر را با فجیعترین وضعی کشتند!؟ انحراف، عقبگرد، برگشتن به پشت سر، از این بیشتر چه میشود!؟

متن کامل سخنرانی حضرت آیت الله امام خامنه ای در تاریخ ۱۳۷۷/۰۲/۱۸ را از اینجا بخوانید

به مناسبت میلاد با سعادت امام حسن مجتبی علیه السلام

نویسنده: سید‌علی خامنه‌ای

ناشر: انتشارات انقلاب اسلامی

کتاب دو امام مجاهد مشتمل بر شش گفتار از آیت‌الله امام خامنه‌ای(مدّظلّه‌العالی) است که در سالهای ۵۱و ۵۲ ایراد شده است.
نوع نگاه معظّمٌ‌له در این شش گفتار، بسیار بدیع است و با اینکه در زمان ایراد این بیانات در سنّ ۳۲و ۳۳سالگی بوده‌اند. منابع روایی و تاریخی متعدّدی مورد استفاده‌ی ایشان قرار گرفته است که سخنرانی ایشان را بسیار متفاوت از سخنرانی‌های معمول آن زمان و حتّی حال حاضر می‌کند و بیشتر به جلسات علمی و درسی محقّقانه شبیه است.

دریافت کتاب دو امام مجاهد ، از فراکتاب

مجموعه سخنرانی های حجت الاسلام حامد کاشانی پیرامون زندگانی و امامت امام حسن مجتبی سلام الله علیه

• دوران امامت امام حسن مجتبی علیه السلام
• حکمت کرامت امام حسن علیه السلام
• تحلیلی از مبادی صلح امام حسن مجتبی علیه السلام
• چرا حکومت معاویه طولانی تر از حکومت امیرالمومنین و امام حسن علیهم السلام شد؟
• اوضاع و شرایط امام حسن علیه السلام و مردم کوفه پیش از آتش بس با معاویه

در سوگ درگذشت سید قرقره فروش

سید همیشه می‌گفت اگر انسان خدا را به عنوان کفیل خود باور داشته باشد و یقین کند خدای مهربان او را خلق کرده و کفالت زندگی او را برعهده گرفته هیچ وقت دست خود را در خانه دیگری دراز نمی‌کند . . . سید همیشه تأکید می‌کرد اینقدری که روی پدر و مادری که ما را وارد این دنیا کردند حساب می‌کنیم یادمان می‌رود که همین پدر و مادر را خدای متعال خلق کرده و این محبت بین والدین و فرزندان هم از عنایت خداست و هزاران برابر این تکیه و اعتماد به پدر و مادر، باید به خداوند متعال متکی بود، خدای مهربان اگر بنده‌ای را خلق کرد او را در این دنیا رها نمی‌کند و همه عالم را مسخر او می‌کند به شرطی که ما به او یقین داشته باشیم و او را باور کنیم.

کتاب:  اللهوف علی قتل الطفوف

آه‌هاى سوزان بر کشتگان بیابان - ترجمه فارسی

نویسنده: سید علی بن موسی بن جعفر بن طاووس

مسیر دریافت این کتاب در ادامه این مطلب قرار گرفته است.

سه ترجمه مختلف از این کتاب امروز در دسترس عزیزان می باشد که از سوی پایگاه اطلاع رسانی موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت علیهم السلام منتشر شده است.

حضرت آیت الله امام خامنه ای درباره این کتاب و نویسنده اش می فرمایند " این سیدبن‌طاووس - که علی‌بن‌طاووس باشد - فقیه است، عارف است، بزرگ است، صدوق است، موثّق است، مورد احترام همه است، استاد فقهای بسیار بزرگی است؛ خودش ادیب و شاعر و شخصیت خیلی برجسته‌ای است. ایشان اوّلین مقتل بسیار معتبر و موجز را نوشت. البته قبل از ایشان مقاتل زیادی است. استادشان - ابن نَما - مقتل دارد، «شیخ طوسی» مقتل دارد، دیگران هم دارند. مقتلهای زیادی قبل از ایشان نوشته شد؛ اما وقتی

 این مناجات را که از ابن خالویه روایت شده بخواند؛ به گفته او این مناجات حضرت امیرالمؤمنین(علیه‌السلام) و امامان پس از اوست که در ماه شعبان می‌خواندند:
اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْمَعْ دُعائِى إِذا دَعَوْتُکَ ، وَاسْمَعْ نِدائِى إِذا نادَیْتُکَ، وَأَقْبِلْ عَلَىَّ إِذا ناجَیْتُکَ ، فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ ، وَوَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ مُسْتَکِیناً لَکَ ، مُتَضَرِّعاً إِلَیْکَ ، راجِیاً لِما لَدَیْکَ ثَوابِى ، وَتَعْلَمُ مَا فِى نَفْسِى ، وَتَخْبُرُ حاجَتِى ، وَتَعْرِفُ ضَمِیرِى ، وَلَا یَخْفىٰ عَلَیْکَ أَمْرُ مُنْقَلَبِى وَمَثْواىَ ، وَما أُرِیدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقِى ، وَأَتَفَوَّهُ بِهِ مِنْ طَلِبَتِى ، وَأَرْجُوهُ لِعاقِبَتِى ، وَقَدْ جَرَتْ مَقادِیرُکَ عَلَىَّ یَا سَیِّدِى فِیما یَکُونُ مِنِّى إِلىٰ آخِرِ عُمْرِى مِنْ سَرِیرَتِى وَعَلانِیَتِى وَبِیَدِکَ لَابِیَدِ غَیْرِکَ زِیادَتِى وَنَقْصِى وَنَفْعِى وَضَرِّى .
خدایا! بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و شنوای دعایم باش آنگاه که می‌خوانمت و صدایم را بشنو گاهی که صدایت می‌کنم و به من توجّه کن هنگامی‌که با تو مناجات می‌نمایم، همانا به‌سوی تو گریختم و در حال درماندگی و زاری در برابرت ایستادم، پاداشی را که نزد توست امیدوارم، آنچه را که در درون دارم می‌دانی، بر حاجتم خبر داری، نهانم را می‌شناسی، کار بازگشت به آخرت و خانه ابدی‌ام بر تو پوشیده نیست و آنچه می‌خواهم به زبان آرم و خواهش خویش را بازگو کنم و هم آنچه را که برای عاقبتم امید دارم، بر تو پنهان نیست، همانا آنچه تقدیر نموده‌ای بر من ای آقای من، در آنچه تا پایان عمر بر من فرود می‌آید از نهان و آشکارم جاری شده است و تنها به دست توست نه به دست غیر تو، فزونی و کاستی‌ام و سود و زیانم،

بخشی از زندگی بانوی ژاپنی شیعه شده را با هم از زبان خودشان بخوانیم.

" نامم فاطمه اتسوکو هوشینو و ژاپنی‌الاصل هستم، 14 سال پیش به دین اسلام مشرف شدم و 8 ماه بعد از آن با اهل بیت(ع) آشنا و مذهب تشیع را انتخاب کردم، 9 سال است که به ایران آمدم، 6 سال ساکن تهران بودم و در حال حاضر 3 سال و نیم است که ساکن قم و طلبه جامعة‌الزهرا هستم. با اسلام هیچ‌گونه آشنایی نداشتم علاوه بر اینکه مردم کشور‌ ژاپن به لحاظ موقعیت ژئوگرافیکی و فرهنگی با اسلام آشنایی ندارد و در طول تاریخ با مسمانان برخورد نداشتند. بعد از حادثه 11 سپتامبر رسانه‌های غربی سعی می‌کردند چهره تروریستی از اسلام نشان بدهند، کنجکاو شدم که بفهمم اسلام چه می‌گوید.

در مورد اسلام شروع به مطالعه و تحقیق کردم و فهمیدم دین اسلام دین جهانی، کامل و زیبایی است. قبل از اینکه به اسلام مشرف شوم بودایی بودم و با مسیحیت نیز آشنایی داشتم چون عموی من به مسیحیت گرویده و کشیش شده بود و چند سال سعی می‌کرد من را مسیحی کند به همین دلیل با انجیل و کلیسا آشنایی داشتم بعد از حادثه 11 سپتامبر بر روی ادیان و مذاهب مطالعه و با اسلام مقایسه کردم و به این نتیجه رسیدم دین صحیح، اسلام است. با خواندن ترجمه قرآن حتی انجیل را بهتر فهمیدم و این نشان می‌داد قرآن دین کامل‌تری است.

طی سفر به کشور کره جنوبی خانم مالزیایی سنی حرف عجیبی به من زد، گفت: فکر نکن همه کسانی که ادعای اسلام دارند، مسلمان هستند، همانند مسلمانان ایرانی، برخی مردم عراق و بحرین. متوجه منظور این خانم نشدم و در اینترنت در این رابطه تحقیق کردم و فهمیدم منظورش تشیع است، قبل از این به تفاوت داخلی بین مسلمانان دقت نداشتم، تحقیق کردم با شیعیان و اهل سنت در اینترنت گفت‌و‌گو کردم و متوجه شدم تشیع در گفتار و هم در رفتار به قرآن نزدیک‌تر است و علاقه من به این مذهب بیشتر شد. سایت دعایی به زبان انگلیسی پیدا کردم و واقعاً عاشق این دعاها شدم و چون در‌ ژاپن تنها بودم و با خانواده غیرمسلمان زندگی می‌کردم برخی مواقع این محیط برای من سخت می‌شد و احساس تنهایی داشتم اما هر زمان دعا می‌خواندم حس می‌کردم، معصومین دعا را برای ما روایت کردند انگار درس خصوصی به من می‌دهند و من تنها نیستم و به طور خصوصی دین را به من یاد می‌دهند، وقتی دعا می‌خواندم احساس تنهایی نداشتم و با فضائل امام علی(ع)، اهل بیت(ع) و با رویداد غدیر آشنا شدم و در قرآنی که زبان‌ ژاپنی چاپ شده بود تحریف‌های را پیدا کردم و کتاب‌های خوبی در این رابطه خواندم مثل "شب‌های پیشاور" و کتاب‌های آقای "محمد تیجانی" که تونسی هستند و اهل سنت بودند و شیعه شدند و کتاب‌های ایشان هم خیلی خوب بود، استفاده کردم و متوجه شدم همان آیه‌هایی که ترجمه آن را اشتباه نوشتند مربوط به حقانیت اهل بیت(ع) است و فهمیدم داستان چه است و واقعاً از ته دل متوجه شدم من برای اینکه پیرو قرآن شوم، مسلمان شدم ولی بعداً فهمیدم اهل بیت(ع) نداشته باشم نمی‌توانم پیرو واقعی قرآن باشم و به این شکل الحمدلله به تشیع و مکتب اهل بیت(ع) هدایت شدم.

بعد از اینکه به ایران آمدم با ولایت فقیه، حضرت آقا و شهید سلیمانی آشنا شدم واقعاً به این شهید افتخار و همیشه دعا می‌کردم . . . "

متن کامل گفتگوی خانم فاطمه هوشینو را از اینجا بخوانید

منبع: خبرگزاری فارس